Kalendarium
- 1782 r. – pierwsze wzmianki o działającej kuźnicy w mieście Zabrze
- 1850 – 1852 r. – uruchomienie pierwszych 2 wielkich pieców
- 1871 – budowa wieży ciśnień
- 1873 r. – rozpoczęcie stosowania w zakładzie prądu elektrycznego. W 1885 r. 2 dynama, następnie (1887-1890) uruchamiane są kolejne 4 prądnice.
- 1881 r. – przedsiębiorstwo otrzymuje własną bocznicę kolejową. Połowa lat 80-tych XIX w. – generalna przebudowa wydziału wielkopiecowego.
- 1898 r. – budowa warsztatu obróbki drewna połączonego z modelarnią.
- 1899 r. – uruchomienie nowoczesnego wydziału budowy konstrukcji stalowych. Powstaje m.in. konstrukcja dworca głównego we Wrocławiu, a także nakrycia peronów starego dworca w Katowicach.
- 1902 r. – wybudowanie pierwszej na Górnym Śląsku elektrycznej maszyny wyciągowej.
- 1900 r. – budowa „Wieży Górnośląskiej” na zorganizowaną w 1911 r. w Poznaniu „Wystawę Niemieckiego Wschodu”. Celem tego przedsięwzięcia jest prezentacja możliwości organizacyjnych, produkcyjnych i finansowych górnośląskiego przemysłu.
- Początek XX w. – spółka funduje osiedla patronackie dla pracowników. Powstają między innymi: przedszkole, Dom Towarowy, zakładowa straż pożarna (1907), budynek dyrekcji huty (1907), domy mieszkalne, kasyno z salą widowiskową (1901), biblioteka (1911), kryta pływalnia (1904), hala gimnastyczna, dom starców, dwie szkoły dla dzieci, szkoła gospodarstwa domowego dla dziewcząt, szkoła rzemieślnicza oraz izba przyjęć. Powstanie kilkuhektarowego parku hutniczego, w którym znajduje się willa, przeznaczona dla dyrektora koncernu oraz neoklasyczny budynek, służący zarządowi spółki. Cały zespół budynków liczy 2350 mieszkań, znajdujących się w 225 domach,
- 1929 – 1932 – likwidacja wydziału wielkopiecowego
- II wojna światowa – podporządkowanie przedsiębiorstwa produkcji zbrojeniowej,
- Styczeń l945 r. – ofensywa armii radzieckiej i polskiej. Po wkroczeniu do Zabrza Armii Czerwonej, zakład zostaje podporządkowany wojskowej komendanturze radzieckiej. Zakład traci 90% wyposażenia technicznego, całkowicie zniszczona zostaje odlewnia rur i elektrownia.
- Lipiec l945 r. – Huta zostaje podporządkowana Centralnemu Zarządowi Przemysłu Hutniczego podlegającego Ministerstwu Przemysłu i Handlu. Następuje odbudowa zakładu. Zakład zatrudnia 1,3 tys. pracowników, produkuje głównie wlewnice przeznaczone dla hutnictwa
- 1946 r. – nacjonalizacja zakładu, wzrost zatrudnienia, zakup nowych urządzeń, kilkakrotny wzrost produkcji. Dalsza odbudowa huty prowadzona jest w ramach planu 3 letniego (1947-1949)
- 1959 r. – rozbudowa przedsiębiorstwa. Zakład otrzymuje nowy herb. (zdjęcie nowego logo) W miejsce stosowanych do 1945 r. liter „DH” wprowadzono jednoprzęsłowy most kratownicowy wpleciony w koło zębate. Na moście widnieje duża litera „Z”.
- Przełom lat 60-tych i 70-tych – Huta „Zabrze” pełni rolę głównego dostawcy urządzeń hutniczych Polsce. Huta „Zabrze” uczestniczy w modernizacji hut. Wyroby huty są eksportowane na cały świat. Eksport dotyczy głównie pieców elektryczno-łukowych, do obróbki cieplnej, wyposażenia koksowni, wywrotnic wagonowych, suwnic, elementów wielkich pieców, konstrukcji spawanych, wlewnic stalowniczych oraz odlewów z żeliwa i staliwa.
- 1991-93 r. – Wymogi ochrony środowiska doprowadzają do likwidacji dwóch odlewni żeliwa. W jej miejsce powstaje nowoczesna odlewnia żeliwa, posiadająca dwa elektryczne piece indukcyjne o pojemności 6 t każdy produkcji szwajcarskiej firmy ABB.
- 1992-1997 r. – Przekształcenia strukturalne związane z prywatyzacją Huty Zabrze
- 1997 r. – 54% akcji przedsiębiorstwa trafia do firmy, należącej do Leszka Kulawika. W czerwcu tego samego roku powołane zostają 3 nowe spółki utworzone na bazie wydziałów Huty.
- 2007 r. – Zmiana struktury własnościowej zakładu. Pakiet większościowy akcji zakupuje firma BSK Return z Zawiercia.